W niektórych sytuacjach korzystniejsza od ekstrakcji całych zębów jest resekcja samego wierzchołka korzenia zęba. Zwykle wykonuje się taki zabieg po nieudanym leczeniu kanałowym lub usunięciu zmian okołowierzchołkowych. Istnieją także inne wskazania oraz przeciwwskazania do wykonania tego zabiegu.

Czym jest resekcja wierzchołka korzenia?

Resekcja wierzchołka korzenia zęba jest zabiegiem mikrochirurgicznym polegającym na usunięciu tylko 2-3 mm końcowej chorej części korzenia i uzupełnieniu powstałego podczas zabiegu ubytku kości specjalnym biomateriałem do jej odbudowy. Jest zabiegiem wskazanym w sytuacjach, gdy zmiany w zębach wielokorzeniowych są tak zaawansowane, że nie udaje się ich wyleczyć innymi metodami, w tym kanałowo (czyli endodontycznie). Zabieg resekcji pozwala uniknąć ekstrakcji, czyli usunięcia całego zęba.

Etapy resekcji wierzchołka korzenia zęba

Przed zabiegiem resekcji wierzchołka korzenia zęba wykonuje się aktualne zdjęcie rentgenowskie chorego zęba albo tomografię komputerową. Często lekarz zaleca też terapię antybiotykową. Zabieg resekcji wierzchołka korzenia zęba przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Stomatolog nacina błonę śluzową w okolicy wierzchołka korzenia i wycina tzw. okienko kostne. Potem specjalistycznymi frezami kostnymi lub innymi narzędziami usuwa zmieniony zapalnie wierzchołek korzenia zęba, wyciągając zmiany w tkancei kostnej. Zazwyczaj przy okazji wypełnia się wstecznie kanał korzeniowy specjalnymi materiałami, co zwiększa powodzenie zabiegu. Ubytek kości można uzupełnić biomateriałami kościo zastępczymi, co w znacznym stopniu poprawia gojenie i odbudowę tkanki kostnej. Następnie chirurg wyrównuje brzegi kości, oczyszcza ubytek i szczelnie wypełnia kanał korzeniowy od strony jego wierzchołka. Potem na błonę śluzową zakładane są szwy. Cały zabieg trwa około godziny. Rana w pierwszym etapie goi się w ciągu ok. 10 dni. Odnowienie się tkanki kostnej nastąpić powinno w ciągu pół roku.

Po zabiegu mogą wystąpić takie objawy, jak obrzęk, zaczerwienienie, ból. Zalecane są zimne okłady a także leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Gdy dolegliwości nie ustępują po kilku następnych dniach, trzeba zgłosić się do gabinetu stomatologa, bo być może doszło do komplikacji pozabiegowych o charakterze zapalnym.

Kiedy konieczna jest resekcja zęba?

Zwykle decyzję o resekcji zęba stomatolog podejmuje wtedy, gdy nie udało się leczenie kanałowe, bądź doszło po nim do poważnych powikłań. Zabieg jest konieczny, gdy ze względów budowy anatomicznej kanału korzeniowego nastąpiło niepełne wypełnienie kanału. Brak dopełnienia kanału może zapoczątkować różne procesy zapalne. Niekiedy resekcję przeprowadza się przy powikłaniach po leczeniu protetycznym (szczególnie przy zastosowaniu wkładów koronowo – korzeniowych). Bywa też wskazana u pacjentów z zakrzywionymi korzeniami lub posiadającymi bardzo cienkie kanały korzeniowe utrudniające skuteczne leczenie kanałowe. Wskazaniem do resekcji jest też złamanie korzenia w rejonie wierzchołka lub przebicie go w trakcie leczenia kanałowego. Resekcja wierzchołka korzenia zęba zalecana jest też wtedy, gdy u pacjenta wystąpił ziarniniak, torbiel korzeniowa, czy inne patologiczne nieprawidłowości, np. doszło do samoistnego obumarcia zęba przy utrzymującym się stanie zapalnym wokół korzenia.

Nie przeprowadza się zabiegu resekcji wierzchołka na zębach mlecznych i u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży. Także wówczas, gdy zęby objęte są ostrym stanem zapalnym, zmiany chorobowe przekraczają 1/3 przywierzchołkowej części zęba, nastąpił zanik kości otaczającej ząb. Ponadto, gdy u pacjenta występuje zapalenie gardła, czy jamy ustnej, choroba wirusowa typu opryszczka bądź zęby są nieprawidłowo ustawione w łuku. Przeciwwskazaniem mogą być także cukrzyca, choroby tarczycy, nadciśnienie.